 |
| Yvo Zollner - BPM consultant |
Moeilijke vragen allemaal. Laat ik eerst eens een poging
doen om een cruciaal item voor verandering aan te stippen. Het begint met
terugdenken aan je sollicitatieperiode. Vrijwel iedereen zegt wel op een
bepaald punt dat hij of zij ‘ambitieus’ is. Als werkgever eis je dat iedereen
zich ‘proactief’ opstelt (nog zo’n lege huls). Zou je hier niet gewoon blind van uit mogen gaan? Sterker nog, zou je als manager niet mogen aannemen dat
alle werknemers binnen de organisatie ambitieus zijn en zich proactief
opstellen? Toch lijkt dat niet altijd zo te zijn.
Organisaties draaien niet op het handelen van één individu.
Het is de interactie tussen individuen die een bedrijf in leven houdt. Creativiteit
zit ook niet opgesloten in de gedachten van één persoon, maar vloeit voort uit
het geheel van interactie tussen alle personen, objecten, prikkels en
ervaringen, zowel binnen als buiten een organisatie. Creativiteit wordt niet
gestimuleerd door zombiegedrag. Voor de mensen die niet weten wat dat is, ga
even na of dit je bekend voor komt: elke dag sta je op met je ontbijtje, pakt
de auto en gaat naar je werk. Je ploft neer op je bureaustoel, die niet meer zo
staat zoals jij hem hebt afgesteld omdat die collega toevallig gisteren op je
plek heeft gezeten en met de hendeltjes heeft geknoeid. Zodra de computer
opgestart is log je in en blader je even snel door je outlook mail, verwijdert
alle spam van nutteloze websites en kreunt ook daarover. Zodra je
leidinggevende binnenkomt stel je een redelijk moeilijk geformuleerde vraag
omdat je nog niet helemaal op je gemak bent. Deze vraag wordt niet beantwoord
zoals jij hoopte, dus ga je maar weer verder met je standaard taken. Na
zichtbaar geïrriteerd je lunch achterover te hebben geslagen en alle standaard
schunnige opmerkingen van je collega’s te hebben aangehoord loop je terug naar
je bureaustoel, opent nog wat documentjes, belt een keertje met de
systeembeheerder omdat je mail zo traag is, haalt nog een kopje koffie en
voilà: je bent alweer een dag doorgekomen. Het is alweer aardappel woensdag of
vrijdag patat-dag.
Tegen alle managers die dit herkennen zou ik willen
schreeuwen: DOE HIER IETS AAN! Trek die mensen uit hun dagelijkse sleur, neem
ze mee in de wonderlijke wereld van verandering en laat hen zien dat werk niet
altijd standaard, eentonig en misschien zelfs saai hoeft te zijn. Je kunt niet
veranderen door je alleen met je eigen verantwoordelijkheden bezig te houden.
Een manager zou dat moeten weten en zou dat gedrag ook moeten signaleren binnen
zijn of haar eigen afdeling. Wees als
manager positief, assertief, straal die positieve energie uit, betrek mensen
bij verandering en verbetering en nog veel belangrijker: wees zelf ook
proactief en ambitieus!
Mensen moeten inzien dat hun acties binnen een proces direct
gevolgen hebben voor het functioneren van andere verantwoordelijken binnen dat
proces, maar tevens ook indirect gevolgen kunnen hebben voor het verloop van
daarop volgende processen. Hoe kan dat beter dan door samen een proces te beoordelen, in plaats van de verantwoordelijken? Als ook maar één
werknemer hierdoor besluit om eens iets anders te proberen, zullen de daarop
volgende activiteiten hierdoor beïnvloed worden. De verantwoordelijken over die
activiteiten zullen daardoor verrast worden en ófwel verhaal komen halen over
wat dat wel niet te betekenen heeft, óf zich aanpassen aan deze verandering en
buiten hun routine stappen.
Als het je als manager lukt om, door het bieden van inzicht
in het totale procesverloop aan medewerkers, die kleine veranderingen door een
medewerker zelf te laten initiëren, dan heb je die eerste belangrijke stap in
het veranderproces gemaakt. Je hebt een schijnbaar onzichtbare golf van
verandering door een keten van activiteiten teweeggebracht. Nu is de volgende
stap om die gecreëerde golf van verandering ook weer in te dammen zodat de
organisatie er geen schade onder lijdt. Hoe doet u dat?
